নীলা চৰাই

অসমীয়া জাতীয় জীৱনৰ প্রাণ-স্পন্দন, অতিকৈ হেঁপাহৰ বিহু বৃহত্তৰ লুইতপৰীয়া অসমীয়া কৃষিজীৱী চহা সমাজৰ কৌটিকলীয়া উৎসৱ, লােকজীৱনৰ বুনিয়াদ আৰু লােক-সংস্কৃতিৰ দাপােণ

বিহু আহে। বিহু আহিছে। প্রকৃতিয়ে গম পােৱাৰ আগতেই আজিকালি মানুহে গম পায় ব’হাগৰ আগমনৰ কথা। কিছু বছৰৰ আগলৈকে মাঘ বিহুৰ

‘নাই নহ’ব। কোনােপধ্যেই নহ’ব।’ নয়নে নেতিবাচক অর্থৰে মূৰটো বাওঁফালৰ পৰা সোঁফাললৈ এনেকৈ জোকাৰিবলৈ ধৰিলে যেন বলধ গৰু এটাই চুটত কামুৰি

মাতৃতান্ত্ৰিক নৃগোষ্ঠীয় গাঁথনিৰ অসমীয়া সমাজখনৰ মাজত বৰ্ণবাদৰ বিহগুটি সিঁচিলে কোনে? সৰুৰে পৰা একেলগে ডাঙৰ-দীঘল হোৱা গাঁৱৰ মানুহখিনি শৰণীয়া-ভজনীয়া হোৱাৰ পাছতেই

অসমীয়া, বিশেষকৈ বৈষ্ণৱ ধৰ্মাৱলম্বীসকলৰ বাবে পৱিত্ৰ তীৰ্থস্থান, মহাপুৰুষ শ্ৰীমন্ত শঙ্কৰদেৱৰ জন্মস্থান আলিপুখুৰীৰ নিকটৱৰ্তী তেৰাৰ কৰ্মস্থান বৰদোৱা বা বটদ্ৰৱা থানৰ দুটিমান