নীলা চৰাই

ৰাজনীতি ৰুঢ় বাস্তৱ,— কদর্য আৰু ভয়ানক হ’ব পাৰে। কবিতাত কোমল, মসৃণ, অনুভূতিপূর্ণ, কল্পনাময় জীৱনৰ ছবি থাকিব পাৰে। বাস্তৱ অবিহনে কবিৰ

এটা সমীক্ষা: ১৮৮১ চনত ত্ৰিপুৰাত খিলঞ্জীয়া ত্ৰিপুৰীৰ সংখ্যা ৮৭.০৬ শতাংশ আছিল৷ বিপৰীতে অন্যান্য আৰু বঙালীৰ সংখ্যা আছিল মাত্ৰ ১২.৯৪ শতাংশ৷

বিহু আহে। বিহু আহিছে। প্রকৃতিয়ে গম পােৱাৰ আগতেই আজিকালি মানুহে গম পায় ব’হাগৰ আগমনৰ কথা। কিছু বছৰৰ আগলৈকে মাঘ বিহুৰ

‘নাই নহ’ব। কোনােপধ্যেই নহ’ব।’ নয়নে নেতিবাচক অর্থৰে মূৰটো বাওঁফালৰ পৰা সোঁফাললৈ এনেকৈ জোকাৰিবলৈ ধৰিলে যেন বলধ গৰু এটাই চুটত কামুৰি

অসমীয়া, বিশেষকৈ বৈষ্ণৱ ধৰ্মাৱলম্বীসকলৰ বাবে পৱিত্ৰ তীৰ্থস্থান, মহাপুৰুষ শ্ৰীমন্ত শঙ্কৰদেৱৰ জন্মস্থান আলিপুখুৰীৰ নিকটৱৰ্তী তেৰাৰ কৰ্মস্থান বৰদোৱা বা বটদ্ৰৱা থানৰ দুটিমান