নীলা চৰাই: অনলাইন অসমীয়া সাহিত্য, কবিতা, গল্প, প্ৰবন্ধ

মানুহ দিবাচৰ জীৱ অর্থাৎ মানুহে দিনৰ পোহৰত সক্রিয় হৈ কাম কৰে আৰু ৰাতি হ’লেই আৰাম কৰি দেহটোক পাছৰ দিনটোৰ কামলৈ

হিন্দুত্ব হয়তো হিন্দুসকলৰ পৰম পাথেয়৷ কিন্তু এজন হিন্দু হিচাপে মোৰ মুছলমান সহপাঠীসকল, খ্ৰীষ্টান বা বৌদ্ধ বন্ধুসকলৰ ক্ষেত্ৰত মোৰ ধাৰণা, মোৰ

বহুত কোৱা হ’ল– এবছৰ-দুবছৰমান ধৰি কৈয়েই আছে। চৰকাৰে নুবুজিলে। ধর্ম আৰু জাতিৰ মাজৰ পাৰ্থক্যটো বুজি নাপালে। বুজিও নুবুজাৰ ভাও ধৰিলে।

কাল-নিৰপেক্ষ সাহিত্য বা শিল্পকর্ম সেইবোৰেই, যি ভিন্ন সময় আৰু ভিন্ন পৰিৱেশতো নিজৰ গ্রহণযোগ্যতা প্রতিপন্ন কৰি থাকিব পাৰে। তেনে ধৰণৰ সাহিত্য

জ্যোতিপ্ৰসাদৰ ‘জয়মতী’ৰে আৰম্ভ হোৱা অসমীয়া চলচ্চিত্রই এক বর্ণিল পৰিক্ৰমা অতিক্রম কৰিছে; বহু ঘাত-প্রতিঘাত, উত্থান-পতনৰ মাজেৰে আজিৰ পর্যায় পাইছে। বিকাশ আৰু