সাউৎকৈ বতাহজাক গুচি গ’ল
চুলি মেলি
উদং পথাৰৰ বুকুৱেদি উলাহত
এমুঠি শুকান ধূলি সিঁচি দিছিলো বাটত
ধূলিবোৰ উলটি আহি সাবটি ধৰিলে মোক
জনা নাছিলো
ফাগুন হেনো আহিল
গছবোৰৰ চকুত এতিয়া নিৰাশাৰ ঘন আন্ধাৰ
চিনাকি বাট ঢাকি সৰি আছে
জাপে-জাপে শুকান পাত
সৌ পাহাৰৰ বুকুত এই ডুবুঁ এই ডুবুঁ ৰঙা সূৰ্য
কোমল তাৰ ৰঙা পোহৰ
ফাগুন
মৰুময় ধৰাৰ
এটা জীয়া সপোন
ফাগুনে পুৰণি ওৰণি আঁতৰাই
বুকুত সঁপি দিয়ে নতুন দিনৰ গান
সৃষ্টিৰ নৱ উন্মিলন
জাৰৰ নিহালি আঁতৰাই
পদূলিৰ নঙলা খুলি
ফাগুনে সিঁচি দিয়ে চোতালত ৰঙা মদাৰৰ ৰং
❧ | আৰু পঢ়ক: