এটা অজুহাত পালেই যে
আপুনি ঢাপলি মেলে
আপোনাৰ আপোন গাঁওখনলৈ,
কি বিচাৰি যায় বাৰু আপুনি?
নৈৰ সিপাৰে হেঙুলীয়াবোৰ আঁকি
দিগন্তত বুৰোঁ বুৰোঁ বেলিটোক
চাবলৈ যায় নেকি বাৰু আপুনি?
নে আপুনি বিচাৰি যায়
আপোনাৰ লʼৰালিক!
এতিয়া বাৰু আপুনিও
গাঁৱৰ পথাৰখন দেখিলেই
নষ্টালজিক হৈ পৰে নেকি,
যʼত বোকাত লুতুৰিপুতুৰি হৈ
পিতাইৰ লগত কৰিছিল ধেমালি?
আধি কৰা মাটিতেই
মানুহ কৰাৰ সপোন দেখিছিল,
আপোনাৰ পিতাইৰ দৰেই
মোৰ পিতায়েও।
সেয়েহে পথাৰখন দেখিলেই
নষ্টালজিক হৈ পৰোঁ মই,
ঠিক আপোনাৰ দৰেই এতিয়া।
❧ | আৰু পঢ়ক:- শীতৰ স্তৱক
