সতী
জীৱন যেতিয়া ইমান সুৰীয়া
নাভাবিবা মাখি হৈ গালত পৰিম
দেই যাব খুজিলে এনেকৈ কামুৰি দিম,
দাঁতবোৰ বিষালে এতিয়া
কন্দাৰ কাৰণে হাৰমনিয়ামৰ আঙুলি নালাগে
গানৰ আকাশত প্ৰদূষণ বাটৰ নাটৰ সংলাপ বিচাৰি
ৰৈ নাথাকিবা কবি
জুহালত ফুট ছাঁই
খৰি লুৰি ঘূৰা নাই ল’ৰা
নঙলাৰ বাঁহেৰে জুহাল জোৰা ভুৰুকাক হাতীয়ে খেদক
কন্দা নাই শ্বাবানাই
ছফদৰ হাছ্মিৰ তেজৰ ডোঙাত লিখা
জীৱন কবিতা শিল্পীৰ এই স্বাধীনতা
দগ্মগ্ উৰুকা
কবি তুমি হাত সেকা।
(বিশিষ্ট কবি অৱনী চক্ৰৱৰ্তীৰ এই কবিতাটি এখন আলোচনীত প্ৰকাশৰ বাবে অনা হৈছিল; কিন্তু আলোচনীখন প্ৰকাশ নোহোৱাত কবিতাটি অপ্ৰকাশিত হৈ ৰৈ গৈছিল। নিৰুদ্দিষ্ট কবিগৰাকীৰ প্ৰতি গভীৰ শ্ৰদ্ধাৰে কবিতাটি নীলা চৰাইত প্ৰকাশ কৰা হ’ল। —সম্পাদক, নীলা চৰাই)
