বুকুত কবিতা লৈ ফুৰা মানুহবোৰ

বুকুত কবিতা লৈ ফুৰা মানুহবোৰৰ
সকলো কবি নহ’বও পাৰে

কবি হ’বলৈ যিখিনি গুণ লাগে
তাত অনুভৱে অগা-ডেৱা নকৰিবও পাৰে
কবি হ’বলৈ যিবিলাক ঊপাদান লাগে
সেইবিলাকত কবিতা নাথাকিবও পাৰে

আচলতে বুকুত কবিতা লৈ ফুৰা মানুহবোৰে
জীৱনটো উদযাপন কৰিবলৈ
ওৰে জীৱন পি খায় নিঃসংগতা
হৃদয়ত গাঁথি লয় যন্ত্রণা অথবা নিৰ্জনতা

তেওঁলোকে কথা পাতিবলৈ শব্দৰ সলনি
বাছি লয় ৰমণীয় সময় কিম্বা দুঃসময়
আৰু প্রেমেৰে সন্ধি কৰিবলৈ গৈ
লুকুৱাই থয় আজন্ম পৰিচয় !

চৰিফুল ইছলাম | কবিতা